Savina Petkova, discipula Bulgara: "In studiis humanitatis versari velim."

Hoc anno partem in Certamine Horatiano Venusiae cepisti? Quid de te hoc significat?

Certamen Horatianum mihi summa scaena fuit, in qua quod per quattor annos in Lycaeo (Lycaeo Classico Serdicensi sive Nationali - www.ngdek.com) didiceram monstrare potui, sane sicut aliquid varii multiplicisque. Non agitur tantum de textu ex una lingua in alteram translato (re vera ex Latino per Bulgaricum in sermonem Anglicum), sed potius de omnibus instrumentis adhibitis, quae a scholis in Lycaeo nostro sumpsi. Facultas ista, quam habui, ad colloquendum cum aliis discipulis ex tota Europa, qui iisdem instrumentis utuntur, ad conspiciendos similitudines atque discrimina in via nostra ad ipsam linguam, ad linguas classicas in universum, haec omnia pretiosissima mihi fuerunt, nam Lycaeum nostrum sui generis in patria unicum est et suas vires cum aliis comparare nequit itaque obrussam ad res in se corrigendas et renovandas non habet.

Cur carmina Latina et ipsa lingua Latina tua intersunt?

Respondere huic rogato mihi difficile est. Studium aut potius amorem linguae Latinae ab ipso momento quo ei studere coeperam habeo - iam inde a primis scholis in classi octava Lycaei magistra Lydia Domaradzka docente. Hac cum lingua coniunctae sumus mutuo consensu et hinc temporis obiurgia de nulla re habuimus. Quod ad carmina Latina pertinet omnia alio modo facta sunt – cum in classi nona in curriculo nostro litterae antiquiores essent, hae meum studium ferme omnino non excitaverunt. Illo anno perfecto statim autem non solum ad Graeca, sed etiam ad Romana monumenta in primis curiositate quadam adgressa sum et necopinanter quasi amore erga ea capta sum. Poesim lyricam in universum amo; utraque res feliciter ad alteram addita est.

Lingua Latina tamen tantum lingua quaedam est – instrumentum igitur quo homines inter se communicant. Quid aliud tuum studium excitat?

Omnia studia ad commercium inter homines pertinent. Quod tamen maxime praevalet litterae sunt – ad multitudinem vastam litterarum generum libri qui mihi maxime placent adici possunt – sine mora lego, sine mora aliquid scribo – non vero audeo de his ut vere artificiosa opinari, neque ea tantum in genere scientifico ponere, potius conamina sunt cuiusdam artificis sicut maculae ex litteris confectae. Cum libris colloquor et cum propinquis – nihil mali.

Scio te hoc anno in aliis certaminibus particeps fuisse. De his aliquid pluris narra quaeso.

"Exegi monumentum." Iocis semotis non expectabam hunc annum tam et tot magna fastigia mihi allaturum, sed modo gaudere possum, quod omnes labores, quos in his rebus collocaveram, tandem aliquando fructum efferunt et optimum quidem. Diligentiam praecipuam in omnibus partibus Olympiadis utriusque linguae a classi nona monstraveram, cum, ut verum confitear, his occassionibus omnino vires in me relictae exhaurirentur (adnotatio: Savina in Olympiade utriusque scilicet Latinae et Graecae linguae Lycaei Serdicensis victor discessit). Id quod potius non expectabam est victoria in Olympiade litterarum, de qua immo tria ultima certamina huius anni et stylus conaminis, sicut Gallice dicitur, philosophiae gratia me adiuverunt. Ut ad rem antea omnino inopinatam perveniam – me fastigium ingens in rebus philosophis attingere reor, quia in initio anni omnino perterrita a philosophia fui. Omnes importunos sensus atopiae seposui. Laurea a Olympiade philosophiae Bulgarica, quam accepi, et maxime participatio in Olympiade philosophiae internationali (vulgo IPO: International Philosophy Olympiad) Christianiae, in Norvegia, idem emolumentum atque Certamen Horatianum attulerunt, sed in rebus philosophis. Animadverti, quod philosophum philologia classica maxime iuvat.

Quibus rebus tempore futuro operam dare vis?

Si ad responsum superiorem respicimus velim tantum addere, quod in studiis humanitatis versari mihi in animo est, de ipsa disciplina nondum constitui. Omnia in his rebus arte coniuncta atque intricata sunt, non credo mihi difficultatem fore de hac re decernere.

Gratias tibi, Savi, de tempore, quod subsecuisti, et de pulchris verbis, quae dixisti!

Gratias tibi, Demetri, de pulcherrimis rogatis, quibus respondere gavisa sum!

Cum Savina locutus est et deinde ex lingua Bulgarica in Latinum convertit Demetrius Dragnev.